DE CLINICLOWN

  • door
cliniclown


De titel van dit deel van mijn verhaal luidt: de cliniclown. Laat me je uitleggen waarom. 

Spreuken 17: 22 Een vrolijk hart bevordert de genezing, maar een verslagen geest doet het gebeente verdorren.

Ik ben dankbaar voor het feit dat ik getrouwd ben met een vrolijke man. Hij weet als geen ander een glimlach op mijn gezicht te toveren. Ook als het leven zwaar is helpt hij mij herinneren aan de waarheden van God zoals omgeschreven in spreuken 17.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is img_4141.jpg
Augus Lumalessil




Van nature kan ik heel gemakkelijk het verdrietige over een situatie belichten en moet ik bewust kiezen om uit die cirkel te stappen.

Augus daarentegen heeft van nature een gave om ontspannen (lees in vertrouwen op God) het leven tegemoet te zien. Just what I needed!








In het ziekenhuis waren er tal van momenten dat ik pijn had, mij verdrietig voelde of gewoon even niet begreep waar we in terecht waren gekomen. Met name op die momenten deed Augus zijn rode cliniclown neus op (ja, deze heeft hij serieus een keer gekregen tijdens de sinterklaas viering bij ons thuis) en wist mijn verslagenheid om te buigen naar een lach en een traan van dankbaarheid. Hoe dan? Haha nou door onder andere toneelstukjes op te voeren, door mij te verwennen met allerlei lekkers of door gewoon even goed gek te doen.

God weet precies wie en wat wij nodig hebben.

Destijds waren we nog maar nauwelijks 1,5 jaar getrouwd en zaten we nog in de fase elkaar beter leren kennen. Nooit geweten hoe trouw beloven er uit ziet tussen twee personen. Nu weet ik het een beetje…

Het betekend dat je naast de ander gaat staan in geval van gezondheid én in ziekte. Soms moet je er dan zelfs naast liggen. Ik ben nog altijd dankbaar dat ook Augus die 3 weken in het ziekenhuis heeft kunnen slapen ook al was het misschien niet zo best voor zijn eigen nachtrust / rug.

Hij deed dat om bij mij en zijn toen nog ongeboren zoon te zijn. Als ik er nu over nadenk besef ik mij dat hij dit ook deed omdat hij wist dat ik die cliniclown nodig had op elk gelegen moment. Wanneer ik ’s nachts wakker werd met pijn of wanneer de dag wel heel erg lang duurde tussen 4 ziekenhuismuren in.

Ondanks gebrek aan privacy hebben we samen 3 intieme weken beleefd. De momenten waarop Augus er niet was zijn op slechts 10 vingers te tellen. En zelfs dan was hij bezig om het mij zo aangenaam mogelijk te maken. Lees: zwangerschapsleggings kopen bij de H&M, ondergoed bij de Livera of hij nam een pak met digestieve koekjes voor mij mee.

We hebben elkaar nog beter leren kennen en ik heb ontdekt wat het betekend om geliefd te zijn ook als je niet op je best [mooist] bent. Ik kreeg bijvoorbeeld uitslag van de antibiotica. Het maakte Augus niks uit (natuurlijk niet denk ik nu maar toch kun je je als vrouw dan zo miserable voelen).

Op dit soort momenten waarop ik mij zorgen maakte of die vlekjes wel weer weg zouden gaan of mijn lippen weer normaal formaat aan zouden nemen had ik een hoogstpersonelijke cliniclown.

Augus hielp me relativeren, toverde een lach op mijn gezicht en wees mij op Gods waarheid. Samen lazen we de bijbel en lachten we om zijn gekke grapjes.

Ik geloof oprecht dat dit mijn genezing heeft bevordert waardoor ik uiteindelijk aan het einde van de rit in staat was om de bevalling op natuurlijke wijze te volbrengen. 

Nu is het vandaag 9 januari en is het precies een jaar geleden dat we samen thuiskwamen uit het ziekenhuis. Wat een bijzonder intens moment was dat. We waren niet meer alleen echtpaar maar ook hadden we een nieuwe rol als trotste papa en mama van Jonah Sela Lumalessil.

En ons mannetje heeft zijn glimlach niet van een vreemde kan ik je vertellen ;-)!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.