In tegenstelling tot vorige week, waarin ik mijn verjaardag vierde & ik mij op de top van de berg begaf,
worstel ik deze week met vermoeidheid wat gepaard gaat met somberheid.
Genoeg om dankbaar voor te zijn. En ook genoeg om mijn gedachten aan over te geven.
Ik weet ook niet zo goed wat ik precies wil delen. Wel weet ik dat ik graag eerlijk wil zijn en blijven. Mijn bedrijf heet niet voor niets, we delen wat we hebben. Een spreuk die ik heb meegekregen vanuit ouderlijk huis. Om je bezit te delen, je huis open te stellen en je hart met elkaar te delen en je te verbinden.
Het persoonlijke T-shirt is voor mij het middel om tot die verbinding te komen.
Afgelopen zondag las ik ‘s ochtends een bijbeltekst uit spreuken.
Spreuken 14:12 Een mens denkt de juiste weg te gaan, terwijl hij eindigt bij de dood.
En ‘s avonds fietste ik langs een prachtige weg door de weilanden bij Teuge en Apeldoorn.
Het maakte me zo samen blij maar ook een beetje somber. Blij, omdat God mij helpt om op de rechte weg, Zijn weg van wijsheid en inzicht te blijven door mijn geloof in Jezus. Somber omdat ik ook soms niet goed weet wat ik precies kan doen, er is zoveel gebrokenheid! En uiteindelijk verlaat ik dit leven en ga ik dood…
Heb ik dan gedaan wat God van mij vraagt?
Tegelijkertijd is het ook de opeenstapeling. De afgelopen tijd hebben we ondanks versoepelingen weer meer contactmomenten, er is een nieuw seizoen aangebroken voor ons als gezin, en ik heb besloten om te stoppen met borstvoeding. Wat mijn vermoeidheid kan verklaren. Maar gisteren kwam er ‘weer’ een slechtnieuws bericht binnen van een vriendin, ik schrok ervan en ik weet dan niet goed wat te doen.
Behalve eerst mijn toevlucht bij Hem te zoeken.
God liet me Zijn woord lezen en ik kreeg een nieuw inzicht.
Romeinen 5: 1 Wij zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God, door onze Heer Jezus Christus. 2Dankzij hem hebben we door het geloof toegang gekregen tot Gods genade, die ons fundament is, en in de hoop te mogen delen in zijn luister prijzen we ons gelukkig. 3 En dat niet alleen, we prijzen ons zelfs gelukkig onder alle ellende, omdat we weten dat ellende tot volharding leidt, 4 volharding tot betrouwbaarheid, en betrouwbaarheid tot hoop. 5 Deze hoop zal niet worden beschaamd, omdat Gods liefde in ons hart is uitgegoten door de heilige geest, die ons gegeven is.
Vers 3! Onder alle ellende zijn we gelukkig omdat we weten dat dit tot volharding leidt. Bij het woordje volharding dacht ik altijd aan het volhouden van het doen van goede werken. Gisteren werd dit opeens heel anders. Alsof het licht weer aan ging!
Volharding in het omhoog kijken. Blijven kijken naar God en geloven in Jezus gaat mij helpen om de ellende te doorstaan of anderen bij te staan in hun ellende. Niet de focus op alle goede werken die ik zou kunnen doen om de gebrokenheid de nek te bieden. Nee, mijn geloof en de relatie die ik mag hebben met mijn Schepper. De volharding daarin leidt tot betrouwbaarheid en uiteindelijk tot de Hoop die oneindig is en die de ellende zo nodig heeft.
Jezus zal mij niet beschamen & stort zijn liefde uit in mijn hart.
Ook vandaag voel ik mij vermoeid, maar wordt ik wakker met een verlicht hart. En vind ik de woorden om mijn inzicht met jullie te delen, omdat ik hoop dat het jullie ook mag verlichten.
God spreekt door woorden. Hij stort Zijn liefde uit. En verlicht onze wegen door ons aan Zijn beloften te herinneren.
De eerste zin die ik vanmorgen las in mijn dagelijkse meditatie dagboek sprak boekdelen en bevestigde mijn inzicht van vorige avond:
‘KIJK VAKER NAAR DE HEMEL.’
– Corrie ten Boom